زمان تقریبی مطالعه: 6 دقیقه
 

نهایة الافکار





«نهایة الافکار»، تقریرات دروس آقا ضیاء عراقی است به زبان عربی که توسط محمد‌تقی بروجردی تدوین یافته است.


۱ - معرفی اجمالی



موضوعات مورد بحث در این کتاب عبارت اند از: تعریف علم و موضوع آن،
[۱] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۳ به بعد.
وضع ، اطلاق لفظ و اراده شخص آن و یا نوع آن، هل الالفاظ موضوعه للمعانی المراده، لا وضع آخر للمرکبات، لا وضع للمعانی المجازیه،
[۲] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۲۳ به بعد.
حقیقت و مجاز،
[۳] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۶۶ به بعد.
حقیقت شرعی،
[۴] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۶۹ به بعد.
صحیح و اعم ،
[۵] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۷۲ به بعد.
امکان و وقوع اشتراک،
[۶] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۰۲.
استعمال لفظ در پیش از یک معنی،
[۷] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۰۳ به بعد.
مشتقات،
[۸] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۱۸ به بعد.
اوامر ،
[۹] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۵۶ به بعد.
مقدمات واجب،
[۱۰] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۲۵۸ به بعد.
نواهی ،
[۱۱] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۴۰۲ به بعد.
مفاهیم ،
[۱۲] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۴۶۸ به بعد.
عموم و خصوص ،
[۱۳] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۵۰۴ به بعد.
مطلق و مقید ،
[۱۴] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۵۵۹ به بعد.
قطع،
[۱۵] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۳، ص۲ به بعد.
شکوک،
[۱۶] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۳، ص۱۹۵ به بعد.
استصحاب،
[۱۷] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۴، ص۳ به بعد.
تعادل و تراجیح.
[۱۸] نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۴، ص۱۲۴ به بعد.
این کتاب، در چهار جلد؛ زبان عربی، به وسیله انتشارات مؤسسه نشر اسلامی چاپ و منتشر شده است.

۱.۱ - اجتهاد و تقلید


مباحث استدلالی اجتهاد و تقلید ، در آخرین مبحث از جزء چهارم نهایة الافکار، مطابق چاپ دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه ، آمده و ص۲۱۵ تا ۲۶۹ به آن اختصاص یافته است.
خود نویسنده، در مقدمه، می‌گوید: «بخش اجتهاد و تقلید را در زمان‌های دور تحریر کرده و حال آن را به کتاب نهایة الافکار ملحق می‌کنم». بنا بر این، مباحث مزبور، علی الظاهر تداوم منطقی مباحث و تقریرات آقا ضیاء نیست.

۲ - ساختار



مبحث اجتهاد و تقلید کتاب، در دو بخش اجتهاد با چهار موضع و تقلید با چهار مقام مطرح شده است.

۳ - گزارش محتوا



نویسنده، ضمن تعریف لغوی و اصطلاحی اجتهاد، میان این تعاریف و اختلاف کلمات را جمع می‌کند. این جمع با تاکید بر نقش مجتهد و وظیفه او که استنباط احکام است به دست آمده و در همین تعاریف برخی از اختلافات مربوط به معیار ادله فقهی، اختلاف اخباری و اصولی، اختلاف در پذیرش و رد ظنون خاصه، نمود یافته است.
سپس تقسیم بندی معروف مطلق و متجزی و به دنبال آن حجیت و عدم حجیت فتاوی مجتهدی که به نظریه انسداد معتقد است، طرح گردیده است. ظاهرا محقق خراسانی فتوای منع و عدم حجیت داده و نظر این گونه مجتهدان را که معتقد هستند باب علم و علمی مسدود است و مجبورا باید بر اساس ظنون مطلقه به استنباط پرداخت، مخل مبانی اجتهاد دانسته است، اما نویسنده، به جواز رجوع به مجتهد انسدادی رای داده و اشکالات را پاسخ گفته است.

۳.۱ - انسداد و انفتاح


مبحث انسداد و انفتاح ، از موارد مبتلابه و مورد توجه فقیهان قرن سیزدهم بوده است. نویسنده این تقریر هم تمام ابعاد مسئله و مبانی رجوع مقلد به مجتهد انسدادی یا مجتهد متجزی را تبیین و تحلیل می‌کند. یکی از خصوصیات سبک و تحلیل نویسنده، تفکیک و طرح شقوق و اشکال مختلف و ارتباط موضوع و مفهوم در هر شق و تفاوت آن با شقوق دیگر است. در پاسخ به اینکه آیا متجزی می‌تواند به اجتهاد خودش تکیه کند و به مجتهد دیگری رجوع نکند، ضمن بررسی جهات و جوانب موضوع، حکم به جواز می‌دهد.
در ذیل دیگر موضوعات اجتهاد متجزی، از فروعات دیگری هم بحث شده، سپس مفهوم تخطئه و تصویب در شرعیات و اشکال و انواع تصویب بررسی گردیده است. قید شرعیات در مقابل عقلیات است که از نظر نویسنده، محل بحث و مناقشه نیست. این موضوع با مبحث حکم ظاهری و حکم واقعی و دیگر تقسیم بندی‌های احکام مرتبط است. نویسنده، چهار صورت و نوع از تصویب در شرعیات را بررسی کرده که همگی در ارتباط حکم ظاهری با حکم واقعی و نیز با مرحله انشا و فعلیت در احکام و نظریه طریقیت و کاشفیت در احکام، مشترک و مرتبط هستند.

۳.۲ - فرع نهایی


فرع نهایی مبحث اجتهاد، مربوط است به تبدل رای مجتهد و تغییر نظر او و اجزا یا عدم اجزای اعمال سابق مجتهدی که رایش متبدل شده است.
در بخش بعد، مقرر، ضمن تعریف تقلید، مجموعه‌ای از فروعات و مبانی نظری تقلید و ادله آن، وجوب تقلید، تقلید اعلم و مفهوم اعلم را توضیح داده است. در استدلال بر وجوب تقلید، به آیه نفر و سؤال، اجماع ، اخبار دال بر جواز افتا و استفتا استناد کرده است. یکی از مباحث نو و تحقیقی در این جا، کنکاش در باره معنای اعلم و ارتباط تقلید و اعلمیت و عالم و اعدل می‌باشد. فروعات بعدی در باره جواز تقلید از میت است که نویسنده ظاهرا تقلید از میت را فقط در صورت بقای بر او و ادامه تقلید جایز می‌داند و مانند دیگران، تقلید ابتدایی از میت را به این دلیل که در حجیت رای میت شک وجود دارد، رد کرده است.
در تمام تقریرات مقرر، از جمله در مباحث اجتهاد و تقلید، دقت علمی و تامل و کنکاش در ابعاد هر موضوع، در کنار توجه ویژه به ادله و مبانی قرآنی و روایی هر مبحث، قرار گرفته است. این ویژگی‌ها ضمن اینکه سبک و روش خاص آقا ضیاء عراقی است، به عنوان اسلوب عمومی حوزه نجف هم قابل طرح است.
ترتیب مباحث و بیان روشن و قلم روان، از دیگر خصوصیات کتاب است.

۴ - پانویس


 
۱. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۳ به بعد.
۲. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۲۳ به بعد.
۳. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۶۶ به بعد.
۴. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۶۹ به بعد.
۵. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۷۲ به بعد.
۶. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۰۲.
۷. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۰۳ به بعد.
۸. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۱۸ به بعد.
۹. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۱، ص۱۵۶ به بعد.
۱۰. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۲۵۸ به بعد.
۱۱. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۴۰۲ به بعد.
۱۲. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۴۶۸ به بعد.
۱۳. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۵۰۴ به بعد.
۱۴. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۲، ص۵۵۹ به بعد.
۱۵. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۳، ص۲ به بعد.
۱۶. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۳، ص۱۹۵ به بعد.
۱۷. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۴، ص۳ به بعد.
۱۸. نهایة الأفکار، عراقى، ضياءالدين‌، ج۴، ص۱۲۴ به بعد.


۵ - منبع


نرم افزار جامع اصول فقه، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
سایت اندیشه قم    


رده‌های این صفحه : کتاب شناسی | کتب اصولی شیعه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.